Rozdział 8 (cz. 1)

Jeśli przeczytałeś/aś, proszę skomentuj! :)

Justin usiadł na plażowym krześle, a Ja na jego kolanach. Niezręcznie rozejrzałam się po ludziach, z którymi nigdy w życiu nie rozmawiałam, ale którzy chodzą do mojej szkoły.

Cami i jej najlepszy przyjaciel Terry wciąż próbowali mnie zagadywać o Bóg wie czym. Coś o umówieniu ich z Zackiem Efronem, czy coś.

- Hej Dev – powiedziała Cami. – Kocham Twoje paznokcie, gdzie je robiłaś? Na serio powinnyśmy kiedyś razem wyjść.

- Aw kochanie, to będzie fajne – dopowiedział Justin owijając ciaśniej ramiona wokół mojego brzucha.  Tak, Justin, i będzie absolutną tragedią.  Twoja obecna dziewczyna z Twoją byłą przyjaciółką od seksu.

- Um, tak, będzie zabawnie – powiedziałam z najlepszym uśmiechem, jaki mogłam wymusić.

- Tutaj – podała mi jej telefon. – Wpisz swój numer, będziemy mogły pisać codziennie.

- Wyobraź sobie um, że mój manager powiedział, że nie mogę dawać numeru nikomu spoza rodziny i najbliższych przyjaciół – powiedziałam, sprawiając, że jęknęli ‘oh’.

Słyszałam, jak Justin chichotał, kiedy wyglądała na zszokowaną moimi słowami, ale się uśmiechnęła.

- Ale Dev, jesteśmy najbliższymi przyjaciółkami, prawda?

- Dopiero Cię poznałam – zmarszczyłam brwi.

Cami zacisnęła szczękę przed rzuceniem mi dyskretnego spojrzenia. Sprawdzając telefon, zobaczyłam wiadomość od Danielle.

Od: Danielle

Gdzie jesteś? Jack wszędzie Cię szuka.

Cholera, podnosząc się z kolan Justina, odwróciłam się do niego i powiedziałam:

- Idę się napić.

Justin ruszył się przed odpowiedzeniem:

- Pozwól mi przynieść Ci coś, nie martw się.

- Jest dobrze – szybko zaprzeczyłam. – Muszę jeszcze zadzwonić, za chwilę wrócę.

Justin skinął głową kładąc ręce na mojej twarzy i całując mnie. Uśmiechając się, pozwoliłam jego ustom spocząć chwilę na moich, dopóki nie usłyszałam jak chłopcy dopingują. Odsunęłam się, musnęłam jeszcze raz jego usta i odeszłam.

 Przyśpieszając tępo, zobaczyłam Danielle z Wesem I Daltonem. Nie myśląc powiedziałam ‘Cześć ludzie’

Wszyscy odwrócili się do mnie, a Ja prawie uderzyłam się w twarz. Ich twarzy wyrażały zszokowanie, kiedy zdali sobie sprawę, że mówię do nich.

- Jasna cholera, Ty jesteś… - Dalton powiedział.

- Odpuść – szybko odeszłam. Biegnąc do łazienki, upewniłam się, że nikogo nie ma przed zdjęciem peruki, wrzuceniem jej do torebki, założeniem spódnicy z wysokim stanem i crop top, który kończył się pod piersiami. Łapiąc wyprostowane włosy w kucyk, sprawdziłam makijaż i wyszłam. Wyciągając telefon, zobaczyłam kilka nowych wiadomości.

Od: Danielle

Gładkie posunięcie.

Od: Jack

Hej, wciąż przychodzisz? Nie mogę się doczekać, aż Cię zobaczę.

Od: Wes

Yo, gdzie jesteś

Od: Justin

Hej, gdzie jesteś? Nie mogę Cię nigdzie znaleźć.

Decydując, że wiadomość Justina jest najbardziej troskliwa, szybko dałam mu znać, że mam telefoniczną konferencję z managerem, przed udaniem się powrotem na plażę i znalezieniem Danielle i reszty.

- Hej – powiedziałam zdyszana.

- Spójrzcie, kto postanowił się pojawić – zaszydził Dalton.

- Przepraszam, miałam obiad – usprawiedliwiłam się.

- Myślę, że Jack Cię szuka – Wes powiedział z uśmieszkiem, sprawiając, że rozejrzałam się dookoła, żeby zobaczyć, czy uda mi się go znaleźć.

- Powinnam go poszukać – przegryzłam wargę.

- Bierz go tygrysie – Trącił mnie Wes.

Widząc go rozmawiającego z Justinem, mentalnie zaklęłam pod nosem przed przygotowaniem się i podejściem do nich. Po prostu ignoruj Justina. Udawaj, że go nie ma.

-  Hej – powiedziałam kiedy podeszłam, a oni odwrócili się do mnie. Widziałam jak ich usta się otwierają. Justin wyglądał na zszokowanego widząc mnie, a ja musiałam powstrzymać się od krzyczenia z sukcesu.

- Wow, Jenny, wyglądasz… gorąco – powiedział, tak samo zszokowany Jack.

Zarumieniłam się.

- Dziękuję – posłałam mu uśmiech.

- Tak, kto by pomyślał, że zrobisz ze sobą porządek – dopowiedział Justin przed wzięciem łyka piwa.

Wywracając oczami, odpowiedziałam sarkastycznie:

- Dzięki.

- Chcesz drinka? - Jack owinął ramiona wokół mnie.

- Nie piję – przygryzłam usta.

- Chcesz wodę sodową? – zapytał.

- Wezmę zwykłą wodę – wzruszyłam ramionami.

- Dobrze, za chwilę wrócę – przytulił mnie i odszedł.

Justin i Ja staliśmy niezręcznie, kiedy sprawdzał swój telefon.

- Pokazałaś się – powiedział patrząc mi w oczy.

Wzruszyłam ramionami i odpowiedziałam:

- Tak racja, ale to w ogóle nie tak, że ty to na mnie wymusiłeś…

Justin podniósł ręce w obronie.

- Mogłaś powiedzieć nie.

- Jasne – prychnęłam. – Myślę, że nękałbyś mnie resztę życia gdybym tak powiedziała.

- To prawda -  wzruszył ramionami przed wypiciem piwa. – Naprawdę powinnaś słuchać swojego sumienia, nikt Cię tu nie chce.

- To czemu Jack mnie poprosił? – zapytałam zakładając ramiona na klatkę piersiową.

- Chce zabrać Ci dziewictwo – zaśmiał się.

Zacisnęłam szczękę.

- Za późno, już ktoś to zrobił.

Brwi Justina natychmiast wystrzeliły w górę, sprawiając, że się uśmiechnęłam, a wyglądał na kompletnie zszokowanego.

- Twoja woda – powiedział Jack wracając do mnie. Spojrzałam na niego i powiedziałam z uśmiechem:

- Dziękuję, Jack.

- Żaden problem – schował ręce do kieszeni. – O czym rozmawialiście?

- O tym, że muszę wziąć coś z mojego samochodu, za chwilę wrócę – chwyciłam torebkę spiesząc się.

- Jenny! – usłyszałam krzyk. Odwracając się, zobaczyłam podchodzącą Danielle.

- Co robisz? I co chcesz osiągnąć? – zapytała.

- Justin drażnił mnie, że jestem cipą i nigdy nigdzie nie wychodzę, więc zgodziłam się na imprezę, ale wtedy przypomniałam sobie, że Devon się zgodziła, więc muszę grać podwójną rolę – wytłumaczyłam. – Teraz muszę przebrać się w strój Devon zanim Justin zacznie wariować.

- To nie zadziała – potrząsnęła głową. – Po prostu masz zamiar przebierać się całą noc?

- Mniej więcej.

- Powinnaś kogoś zatrudnić, żeby był Jenny – znowu potrząsnęła głową.

- To jest to! – wykrzyczałam, łapiąc ją za ramiona.

- Co? – zapytała zszokowana i zagubiona.

- Bądź Jenny!

Nagle jej usta się otworzyły i zaczęła zaprzeczać głową.

- Nie, nie ma mowy. Nigdy.

- Proszę, Dani, proszę, zrobię wszystko – błagałam.

- Jak…

- Zabiorę Cię na rozdanie nagród i będziesz mogła poznać Zacka Efrona! – powiedziałam błagalnie.

- Er.

- Channinga Tatuma!

- Zgoda – powiedziała nagle. – Ale nic nie mam.

- Mam tu tonę czarnych peruk. Weź jedną i się przebierzemy w łazience.

- Dlaczego masz ich tyle? – zapytała.

- Nigdy nie wiesz, kiedy będziesz ich potrzebować – odpowiedziałam.

- Nienawidzę Cię – potrząsnęła głową.

-  Zobaczymy co będziesz mówić po spotkaniu z Channingiem.

- Po prostu chodźmy – powiedziałam. Rzuciłam jej perukę i pobiegłyśmy do łazienki.

- Naprawdę myślisz, że to zadziała? – zapytała Danielle narzucając perukę.

- Mam nadzieję – odpowiedziałam szczerze. – Mam szkła kontaktowe w portfelu, jeśli chcesz je wypróbować.

Wchodząc do przegrody, założyłam strój i perukę przed rzuceniem ubrań Jenny do Danielle. Zakładając okulary przeciwsłoneczne, powiedziałam:

- Mam dodatkową parę okularów, może będzie łatwiej – wyszłam z pomieszczenia.

 - Tak, te kontakty nie wyglądają dobrze – powiedziała lustrując szkła. Dając jej parę Ray Banów, powiedziałam:

- Wyglądasz dobrze.

- Żeby to zadziałało – westchnęła. – Co mam robić?

- Spędzać czas z Jackiem, Wesem, Daltonem. Nie wiem, Justin może będzie Cię nękał, ale tam będę, więc… - powiedziałam. – Po prostu się z nim nie kłóć.

- To będzie prawie niemożliwe – prychnęła kiedy złapała włosy w kitkę.

- Jesteś gotowa? – zapytałam skanując mój strój.

- Chodźmy się z tym zmierzyć – powiedziała, zaskakująco, wyglądając jak Ja. Kiedy wyszłyśmy, zostałam zaskoczona przez tłum paparazzi na parkingu. Próbując dyskretnie wrócić na imprezę, odseparować się od Danielle i próbować znaleźć Justina.

- Devon Grey – usłyszałam i odwróciłam głowę, żeby zobaczyć Ashtona Saylesa, największego narkomana, jakiego kiedykolwiek spotkasz. Jest dupkiem i pieprzy każdą dziewczynę, która ma dwie nogi.

- Uh, cześć – powiedziałam niezręcznie.

- Bardzo miło Cię poznać, jestem Ashton – wyciągnął rękę. Trwożnie nią potrząsnęłam, kiedy miał ją na mojej dłużej, niż myślałam. Odciągając rękę, powiedziałam:

- Więc, miło było Cię poznać, ale muszę wracać do Ju…

- Woah,  zwolnij, pozwól mi dać Ci drinka.

- Nie piję – powiedziałam próbując odejść, ale on chwycił mnie za ramię.

- Dlaczego nie pójdziemy gdzieś, gdzie jest bardziej prywatnie – zaproponował z głupim uśmieszkiem.

- Nie dziękuję – próbowałam wykręcić się z jego uścisku, ale on nie ustępował. Przesunął ramiona na moje plecy, więc jego dłonie były na moim tyłku.

- Ashton, odsuń się – powiedziałam spokojnie.

- Proszę tylko o jedno pieprzenie – ścisnął mój tyłem, sprawiając, że się napięłam.

- Cholera, jesteś taka seksowna -  powiedział przyłączając usta do mojej szyi. Położyłam ręce na jego klatce piersiowej, próbując go odepchnąć, ale złapał moje nadgarstki i wbił w nie paznokcie.

- Ashton, spierdalaj ode… - zanim mogłam skończyć, rozbił usta o moje i wepchnął język do mojej buzi. Przesunął ręce pod moje piersi, a ja chciałam go kopnąć, gdzie chłopaków się nie kopie, kiedy odsunął się ode mnie. Rozejrzałam się i zobaczyłam jak Justin go uderza, sprawiając, że odetchnęłam z ulgą.

- Jeśli jeszcze raz ją dotkniesz, bezwartościowy kawałku gówna, odpierdolę Ci ręce, zrozumiałeś? – Wykrzyczał górując nad nim.

 Ashton zachichotał w odpowiedzi.

- No dalej, pieprzyłeś każdą dziewczynę w szkole, daj mi się zabawić.

- Spierdalaj – splunął Justin przed wzięciem mojej ręki i odejściem rozwścieczonym.

- Na miłość Boską, Justin! – wykrzyczałam i wyrzuciłam ręce w powietrze.

Odwrócił się do mnie, ale zanim coś powiedział, pocałowałam go. Na początku nie reagował, ale kiedy przebiegłam placami przez jego włosy, oddał pocałunek. 

Przyciągając mnie bliżej za talię, trzymał mnie, jakby od tego zależało jego życie i całował z taką pasją jaką tylko miał.

Odsunął się i przycisnął czoło do mojego, szybko oddychał, kiedy jego gorący oddech łaskotał moje usta.

-Nie chcę, żeby jakiś bałwan, oprócz mnie, Cię dotykał.

- Jest dobrze – powiedziałam lekko, z śmiechem na jego komentarz, nazywając siebie bałwanem.

- Jesteś za piękna, żeby być blisko takiego dupka jak on – przesunął kciukiem po mojej brodzie.

Skinęłam i powiedziałam:

- To moja wina, nie powinnam odchodzić.

Wzruszył ramionami.

- Musiałaś załatwić swoje sprawy.

Skinęłam i umieściłam mały pocałunek na jego szyi, owinął ramiona wokół mojej tali i zapytał:

- Chcesz wrócić?

- Tak, wróćmy do mnie – skinęłam, chcąc tylko wyjść.

Justin zabrał mnie z powrotem do paczki i powiedział.

- Wychodzę.

Każdy na nas spojrzał, a Ryan zapytał:

- Już? Jest ledwo po 22.

- Tak stary, Dev ma zapracowany weekend – Justin odpowiedział, wspominając o mnie. Uwaga każdego skupiła się na mnie, więc tylko stałam niezręcznie.

Ryan wstał i przybił piątkę z Justinem, przed podejściem do mnie z otwartymi ramionami. Owinęłam ramiona na jego brzuchu.

- Miło było Cię poznać Grey, Ty, ja i Bieber powinniśmy się czasami spotykać. Możesz spiknąć mnie z kilkoma gorącymi celebrytkami.

- Tak, to będzie zabawne – powiedziałam, odsuwając się.

 Podszedł Chaz, oczywiście pijany I prawie mnie uderzył przed przytuleniem. Każdy inny tylko pomachał, kiedy wychodziliśmy z plaży. Widziałam Danielle rozmawiającą z Jackiem i Wesem więc zdecydowałam sprawdzić co się dzieje.

- Hej Jen – powiedziałam z wielkim uśmiechem. Zauważyłam, że Justin mocniej mnie chwycił, wiedząc jak bardzo jej nienawidzi, albo raczej mnie.

Odwróciła się do mnie i odwzajemniła uśmiech.

- O, hej Devon – otworzyłam ramiona i podeszłam, żeby ją przytulić. Odwzajemniła uścisk, przed powiedzeniem:

- Uh, to są moi przyjaciele: Wes i Jack.

-Uśmiechnęłam się do nich niezręcznie, ponieważ wiedziałam, że mnie lubią. Przytulając ich oboje, powiedziałam:

- Miło was poznać.

- Dzięki, za wpadnięcie na moją imprezę – uśmiechnął się Jack.

 Zaśmiałam się lekko.

-Nigdy nie byłam na licealnej imprezie, tylko w filmach.

Przez to każdy się zaśmiał, a on odpowiedział:

- Mam nadzieję, że spełniła Twoje oczekiwania.

- Mogę powiedzieć, że była taka jak oczekiwałam – kiwnęłam głową. Pijani ludzie  każdej strony, spocone ciała ocierające się o siebie, piwny ping pong, shoty z ciała, wszystko. – Będziesz musiał mi powiedzieć, kiedy jest następna.

Justin zaśmiał się i powiedział:

- Myślę, że wystarczająco imprez dla Ciebie, Kochanie.

- Plus, jestem pewny, że masz mnóstwo gwiazdorskich imprez co weekend – dopowiedział Wes.

- Tu i tam – wzruszyłam ramionami. To prawda, Justin i Ja uczęszczamy na niezdrową ilość imprez i wtedy zazwyczaj zostajemy na noc w hotelu.

- Dobrze, powinniśmy iść – powiedział Justin, wyraźnie nieswojo.

- Miło było was poznać ludzie – uśmiechnęłam się do nich. – Do zobaczenia, Jenny.

- Pa, Dev! – pomachała do nas, kiedy odchodziliśmy.

- Jesteście dobrymi przyjaciółkami, co? – zapytał Justin.

Wzruszyłam ramionami.

- Zawsze z nią jestem uwzględniając, że jej rodzice, to moi managerowie.

- Ona nie jest lesbijką? – zapytał.

- Nie, Justin – przewróciłam oczami.

- Więc dlaczego nigdy nie widziałem jej z chłopakiem? – wyrzucił ręce w powietrze.

- Ponieważ – powiedziałam, próbując coś wymyślić. – Ona ma chłopaka!

- Co? – zapytał zszokowany.

- Tak, on mieszka w Californii – powiedziałam. – Związek na odległość.

- Kto to jest? – Justin splunął.

- Jego imię to.. – rozejrzałam się dookoła wymyślając je. – George… Door! George Door.

- George Door? – Zapytał dla pewności.

- Tak – nic więcej nie powiedziałam, bo usłyszałam dźwięk flesza.

- Cholera – wyszeptałam. Justin zarzucił ręce na moje ramiona i zaprowadził mnie do samochodu. Położyłam ręce na twarz, próbując ich zablokować.

- Devon! Devon! Tutaj!

- Devon! Gdzie idziesz?

- Jesteś pijana?

- Co się stało na plaży?

- Gdzie idziecie?

- Dlaczego tak się spieszycie?

- Dalej Justin! Stary! Jedno zdjęcie!

Justin otworzył mi drzwi i upewnił się, że zapięłam pasy. Idąc na swoje miejsce, zapiął pas, przed włożeniem klucza do stacyjki. Paparazzi otaczali samochód, więc Justin naciskał klakson, nie mogąc jechać, kiedy paparazzi wbiegali na samochód, uderzając w szyby. Patrzyłam na to wszystko, co robią, żeby zdobyć jedno zdjęcie, kiedy słyszałam ich krzyki i klakson Justina. Znowu położyłam ręce na twarz, próbując się schować i słyszałam krzyk Justina:

- Spierdalać! Nie zawaham się odpalić tego samochodu! Kurwa rozjadę was wszystkich!

Czując łzy sączące się w dół twarzy, ze względu na zamieszanie, Justin zaczął cały czas naciskać klakson.

Kiedy flesze migały usłyszałam jednego z paparazzi:

- Dawaj dziwko, możesz poczekać 5 minut na Twoją noc z Bieberem,  wyjdź na jedno zdjęcie.

- Wystarczy! – Justin warknął przed gwałtownym naciśnięciem gazu. Zniżyłam się, dziękując Bogu, że mam zapięte pasy. Słyszałam paparazzi wykrzykujących przekleństwa na nas.

Justin położył rękę na kierownicy i westchnął.

- Pieprzyć to.

- Przepraszam – powiedziałam załamanym głosem.

Justin odwrócił się do mnie ze zmarszczonymi brwiami.

- Za co?

- To nie powinno Cię spotkać, to moja wina, że musisz z nimi żyć. Wybrałam takie życie, Ty nie – powiedziałam, a coraz więcej łez spływało po moich policzkach. – Prawdopodobnie mnie nienawidzisz.

- Hej – powiedział. – Nigdy za to nie przepraszaj. Wybrałem takie życie dla siebie. Kiedy zapytałem Cię, o bycie moją dziewczyną, dobrze wiedziałem na co się piszę. Nie ma sekundy życia, kiedy tego żałuję.

Spojrzałam na niego z łzami w oczach, kiedy uchwycił mój wzrok ze szczerością w jego oczach.

- Devon, mam zamiar znosić tych chujów, ponieważ Cię kurwa kocham.

♥♥♥

Bardzo Was przepraszam, że jest tylko część rozdziału. Zawiodłam i zdaję sobie z tego sprawę, ale tłumaczenie, nauka, sprawdziany, wszystko się na mnie zwala i najzwyczajniej w świecie nie mam czasu i ochoty.

Na pocieszenie - to jest dłuższa część rozdziału. W Wordzie zajmuje 8 stron, czcionką 11, więc myślę, że nie jest tak źle, ale to ocenicie sami :)
PS. Chciałam bardzo podziękować za ponad 20 tys wyświetleń :) Bardzo was kocham.
Xoxo,

Fragolaa